در دل دریا

چرا بعضی وقت ها یا حتی بیشتر مواقع، دعامون مستجاب نمیشه؟ آیا اصلا این دعاها راه به جایی میبره یا داریم وقت مون رو با دعا کردن هدر میدیم؟

فرض کنید کارمند یک شرکت هستید. دوست دارید ارتقاء شغلی بگیرید و به رئیس تون این موضوع رو اطلاع میدین. رئیس شرکت اهمیتی نمیده. شما در روزهای بعد هم تقاضاتون رو مطرح میکنید اما جوابی نمیگیرید.

بعد از یکی دو هفته می بینید که رئیس، شما رو فرا میخونه و یک پروژه رو که بیش از وظایف معمول تون هست بر عهده ی شما میذاره. شما اون رو قبول میکنید و کار رو با دقت تمام و کمال انجام میدید و رئیس تون به وجد میاد اما باز هم خبری از ارتقاء شغلی نیست.

به اصرارتون برای ارتقای جایگاه ادامه میدین اما دریغ از کمترین پیشرفت و ترقی.

ناگهان یک پروژه ی جدید به شما محول میشه و شما اون رو به خوبی انجام میدید. رئیس می بینه که نه، شما مثل کارمندهای دیگه نیستین که فقط حرف ترفیع درجه بزنید بلکه حاضرید براش زحمت بکشید.

شاید این ماجرا از شروع درخواست شما تا ارتقاء پست تون یک سال طول بکشه اما در انتهای سال به خودتون میاین و می بینید که به یکی از مدیران ارشد اون شرکت تبدیل شدین.

حالا بیاییم از بیرون به این ماجرا نگاه کنیم. یه نفر که داره یک سال تلاش میکنه و پشت سر هم درخواست ارتقاء شغلی و افزایش حقوق میده اما هیچ خبری نیست و گویا رئیس شرکت اصلا به این شخص توجهی نداره اما بعد یک سال، ورق برمیگرده و نتایج خوبی رقم میخوره.

خیلی از کارمندهای شرکت رو می بینیم که سی سال در همین شرکت کار میکنن اما هیچ اتفاقی براشون نمیفته و با همون حقوق پایه، بازنشسته میشن اما این فرد بعد از تلاش یک ساله، تونسته چنین موفقیتی رو به دست بیاره.

تا یک سال، فقط ناظر این هستیم که یک نفر بیهوده داره تلاش میکنه اما بعد از یک سال می فهمیم که این تقلا بیهوده نبوده و اون شخص رو به اندازه ی سال ها در شغلش جلو انداخته.

به نظرم دعا کردن هم همینگونه هست. ممکنه دعا کنیم و دعا کنیم و دعا کنیم اما هیچ اتفاق خاصی نیفته اما این دعاها بیهوده نیست و قطعا دیر یا زود به نتیجه میرسه.

در یک حدیث هم هست با این مضمون که یک فرد مسلمان، اگر دعایی کنه و اون دعا درباره ی قطع رحم یا گناه کردن نباشه، خداوند در ازای اون دعا حتما یکی از این سه تا چیز رو بهش اعطا میکنه: یا حاجتش برآورده میشه یا ذخیره میشه برای آخرت یا این که بلایی از اون شخص دفع میشه.